Zasady doboru szkieł korekcyjnych
Badanie wzroku
Aby precyzyjnie określić ostatnie dwa parametry, należy wykonać kompleksowe badanie wzroku. Obejmuje ono zasadniczo dwie części. W pierwszej z nich, tzw. komputerowej, urządzenie zwane refraktometrem bada ostrość widzenia, porównując ogniskowanie wiązek światła w oku z jego pomiarami (np. krzywizną rogówki). Na tej podstawie obliczana jest wielkość refrakcji. Samo badanie komputerowe jednak nie wystarczy. Uwzględnić trzeba jeszcze poza tym choćby dynamikę widzenia pacjenta – do tego służy zaś badanie zwane subiektywnym. Wynik z refraktometru to jedynie wskazówka, które szkła warto przetestować. Osoba badana „przymierza” je po kolei, korzystając z opraw próbnych albo patrząc przez specjalny przyrząd – foropter – na litery, liczby lub znaki widniejące na tablicy okulistycznej.Po stronie pacjenta
Krótkowidz zaczyna „przymierzanie” od soczewki najsłabszej, a dalekowidz wręcz przeciwnie, od najsilniejszej.Bardzo istotne jest, aby pacjent był szczery w zgłaszaniu jakiegokolwiek dyskomfortu związanego z patrzeniem przez nieoptymalnie dobrane szkła – mówi ekspert ze specjalistycznych gabinetów lekarskich Pawlik w Poznaniu. – Chodzi przecież przede wszystkim o to, by zapewnić mu maksymalną wygodę widzenia! – dodaje.Osoba mająca nosić okulary powinna też jasno sprecyzować swoje potrzeby, określić nawyki związane z korzystaniem ze szkieł i warunki, w których będą one najczęściej używane. Potrzebujemy okularów przede wszystkim do czytania czy do pracy na komputerze? A może korzystamy z nich tylko na zewnątrz? Gdy optyk lub optometrysta będzie dokładnie znał tego typu szczegóły, łatwiej będzie mu zasugerować najlepsze rozwiązanie, a także przedstawić możliwości w zakresie różnorodnych udogodnień, takich jak powłoka antyrefleksyjna i jej rodzaj, soczewki wieloogniskowe i progresywne czy sferyczne albo fotochromowe.
Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana