Historia indyjskich mebli kolonialnych

Indyjskie meble kolonialne mogą zarówno zdefiniować klimat całego urządzonego nimi wnętrza, jak również stanowić pojedynczy akcent nadający temu wnętrzu oryginalny charakter. Co takiego jest w tych przedmiotach, że od tylu lat nieodmiennie fascynują i cieszą się wielką popularnością? Odpowiedzi należy szukać w historii powstania tego rodzaju mebli, sięgającej XVII wieku. XVII wiek to czas niekoniecznie chlubnego podboju Indii przez Imperium Brytyjskie. Ocenę tego faktu pozostawmy jednakże historykom, sami skupmy się zaś na mniej drażliwej kwestii będącej tematem niniejszego artykułu, a więc na meblach. Otóż przybywający na Półwysep Indyjski Brytyjczycy nie wyobrażali sobie życia w warunkach, które zastali na miejscu, toteż szybko zaczęli budować domy mocno różniące się od tych lokalnych. – Urządzali je w stylu zapamiętanym z ojczyzny, zapełniając wnętrza sprzętami i dziełami sztuki przywiezionymi z Wysp Brytyjskich – mówi nam ekspert z firmy Meble Świata.

Potrzeba adaptacji

Zrazu jednak nie wzięli pod uwagę istotnych różnic klimatycznych występujących pomiędzy Indiami i krajem własnego pochodzenia. Wytworzone w Europie meble okazały się nie sprawdzać w tropikalnych warunkach, ulegając rychłemu zniszczeniu pod wpływem wyższych temperatur i wilgotności powietrza. Nie musiało jednak minąć zbyt wiele czasu, by znaleziono rozwiązanie tego problemu. Brytyjczycy zlecili po prostu lokalnym rzemieślnikom wykonanie nowych mebli na wzór tych przywiezionych, z wykorzystaniem materiałów, które dostępne były na miejscu. Stąd właśnie zaszczepienie użycia drewna tekowego, mango, palisandru czy akacji indyjskiej w realizacji zachodnich projektów.

Materiały i techniki

Zmiana budulca to jednak tylko jeden z kilku czynników decydujących o wyjątkowym charakterze indyjskich mebli kolonialnych. Wspomniani rzemieślnicy nauczeni byli wszak technik obróbki niekoniecznie znanych w produkcji sprzętów w Europie. Stosowali oni te techniki do wyrobu mebli „na modłę zachodnią”, coraz częściej nie tylko na zlecenie kolonistów, ale też w próbach twórczego naśladowania stylu tych ostatnich na własną rękę. Wkrótce do podstawowych metod wytwórczych dołączyły techniki zdobnicze, obficie czerpiące z hinduskiej tradycji i wykorzystujące tradycyjne motywy regionalne.

Styl nie do podrobienia

To właśnie te trzy elementy – użycie drewna egzotycznego, specyficznych technik jego obróbki i dekoracji – zdają się wyróżniać indyjski styl kolonialny w meblarstwie. Zwłaszcza że przez dekady nastąpiło tutaj niewiele zmian. Do dziś stosuje się drewno lite (nie ma mowy o wykorzystaniu płyty lub sklejki), w większości obrabiane i wykańczane ręcznie. Piękno i trwałość materiału, zachodnia funkcjonalność oraz orientalne wzornictwo łączą się w indyjskich meblach kolonialnych, tworząc niepodrabialną mieszankę decydującą o klasie i wyjątkowości wzbogaconego nimi wnętrza.