Szalunki do wykopów - kiedy się przydają?

Szalunki to ogólna nazwa przede wszystkim tymczasowych konstrukcji, które stanowią rodzaj form nadających kształt mieszance betonowej. Szalunki są więc wykorzystywane głównie przy wykonywaniu konstrukcji żelbetowych – od fundamentów po pozostałe elementy nośne zbrojone stalą. W naszym artykule przyjrzymy się bliżej prostym i systemowym szalunkom do wykopów; umocnieniom tymczasowym oraz innym metodom umocnienia wykopów.

Rodzaje tymczasowych szalunków do wykopów

Najprostsze szalunki do wykopów pod fundamenty mogą być wykonywane z desek – stąd też inna nazwa takich konstrukcji: deskowania. Deskowania to elementy, które podtrzymują konstrukcję zbrojenia i stanowią rodzaj formy, do której trafia mieszanka betonowa. W nowoczesnym budownictwie wykorzystuje się też rozwiązania systemowe, o których opowiadają nam przedstawiciele Przedsiębiorstwa Robót Inżynieryjnych „Żyrardów”. Pierwsze z nich to obudowy berlińskie, inaczej nazywane ściankami berlińskimi. Zamiast desek, jak w najprostszym szalunku, opinka jest wykonywana z drewnianych krawędziaków i stalowych kształtowników pełniących funkcję słupów. Inne rozwiązanie to ścianki szczelne z grodzic stalowych, na przykład popularne ścianki Larsena. Grodzice stalowe są wykorzystywane nie tylko jako szalunki do wykopów, ale też do umacniania i uszczelniania nabrzeży.

Inne metody umacniania wykopów

Szalunki to nie jedyne metody umacniania gruntów. W zależności od potrzeb poza tymczasowymi konstrukcjami wykorzystuje się na przykład konstrukcje z pali wierconych (pale CFA, palisady CFA od angielskiego Continuous Flight Auger lub palisady FSC od polskiego Formowane Świdrem Ciągłym). To elementy konstrukcyjne, które wykorzystuje się głównie do wykonywania głębokich fundamentów oraz oporowych ścian palowych. Jak sugeruje nazwa, otwór nawiercany jest przez świder na głębokość pal. Świder wkręcany w grunt rozpycha go na boki, a część gruntu wynosi na powierzchnię terenu. Całość odbywa się w jednym cyklu; gdy świder znajdzie się na zaplanowanej głębokości, jest podciągany, przy czym równocześnie przez rurę rdzeniową świdra wtłacza się mieszankę betonową. Gdy świder zostaje wyjęty, do środka, w świeżą mieszankę betonową wprowadza się szkielet zbrojeniowy. Na koniec przykład jednego z najprostszych zastosowań pali CFA: to fundamenty ekranów akustycznych – pale rozmieszczone w regularnych odstępach stanowią doskonałe podparcie dla ekranów przy drogach, mostach, wszędzie tam, gdzie trzeba zadbać o ograniczenie hałasu.