Czym jest badanie OCT oczu i co wykrywa?

Nowoczesne urządzenia medyczne pozwalają na szybkie wykrycie chorób oczu, pomagają zapobiec ich rozwojowi i ułatwiają monitorowanie postępów w leczeniu. Jednym z badań, które wykonuje się przy użyciu tego typu aparatury jest tomografia dna oka, inaczej OCT. Na czym to polega i jakie schorzenia pozwala wykryć? Jak przebiega badanie i jak się do niego przygotować? Wyjaśniamy w artykule. 

Co to jest badanie OCT?

Badanie OCT (tomografia dna oka) to zgodnie z nomenklaturą medyczną – optyczna koherentna tomografia dna oka. Innymi słowy, to bardzo precyzyjna metoda okulistyczna umożliwiająca modelowanie przekroju tkanek, czyli skan danego obszaru oka. Przeprowadza się ją przy użyciu tomografu OCT, wykorzystującego wiązki optyczne, a następnie analizę współczynnika odbicia światła. Badanie OCT służy do diagnostyki różnych chorób narządu wzroku poprzez m.in. ocenę stanu siatkówki i nerwu wzrokowego. Umożliwia wykrycie zmian patologicznych i szybkie wdrożenie leczenia. Tomografia oka zalecana jest również na etapie leczenia do monitorowania postępów. Cechuje się o wiele większą dokładnością niż tradycyjne metody okulistyczne. OCT jest nieinwazyjne i bezbolesne.

Wskazania do OCT

Skierowanie na badanie OCT wystawia lekarz okulista, najczęściej przy podejrzeniu następujących schorzeń:

• zwyrodnienie plamki (związane z wiekiem), 

• jaskra, 

• makulopatia cukrzycowa,

• obrzęk plamki żółtej,

• zwłóknienie przedplamkowe.

Co ważne, tomografia dna oka jest zabiegiem całkowicie bezpiecznym i bezkontaktowym. Nie istnieją zatem żadne znane przeciwwskazania do jego przeprowadzenia. Badanie można również wielokrotnie powtarzać. We Wrocławiu jednym z miejsc, w którym można wykonać OCT jest Specjalistyczny Ośrodek Okulistyczny. 

Przygotowanie i przebieg badania 

Do wykonania badania OCT oczu nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Należy jednak wiedzieć, że niekiedy do zabiegu stosuje się krople rozszerzające źrenice. Po opuszczeniu gabinetu pacjent może mieć problemy z ostrym widzeniem lub źle reagować na światło. Lepiej jest więc zrezygnować z prowadzenia samochodu i udać się na wizytę z osobą towarzyszącą. Samo badanie jest krótkie, trwa zaledwie 20 minut. Oprócz nadwrażliwości na światło i lekkiego pogorszenia widzenia (w przypadku zastosowania kropli), nie ma żadnych skutków ubocznych i z reguły szybko można wrócić do wykonywania zwykłych codziennych czynności.