Drewno jako materiał opałowy

Obecnie większość instalacji grzewczych zasilana jest kotłami na paliwa stałe. Wykorzystanie drewna na opał jest raczej rzadkością. Ten naturalny surowiec, zaliczany do odnawialnych źródeł energii, w dużej mierze został wyparty przez węgiel, który charakteryzuje się większą wartością opałową. Z drewna korzystamy zazwyczaj do opalania mniejszych, domowych kominków.

Naturalne drewno stanowiło podstawowy i najważniejszy materiał opałowy aż do rewolucji przemysłowej w XIX wieku. Przewaga węgla nad drewnem polega przede wszystkim na wyższej wartości energetycznej, co oznacza, że do uzyskania ciepła musimy spalić go mniej. Choć w mniejszych ilościach, surowiec drzewny wciąż znajduje zastosowanie jako paliwo – drewno bukowe, brzozowe, a także dębina, buk, grab i olcha podczas spalania dają dym o przyjemnym zapachu, co jest dużą zaletą w przypadku opalania w kominkach. Z kolei odpady z przemysłu leśnego (kora, trociny, drobnica gałęziowa) używane są do produkcji brykietów i pelletów.

Idealne drewno do kominka

Na wartość opałową drewna wpływa głównie jego wilgotność, która nie powinna przekraczać 20%. Świeżo ścięte drzewo ma wilgotność na poziomie 50%, a więc nie należy używać go do zasilania pieców i kotłów. Wysoka wilgotność opału nie tylko obniża wydajność procesu spalania, ale też wpływa negatywnie na stan urządzeń grzewczych. Parowanie wody z palącego się drewna prowadzi do korozji elementów kotła i gromadzenia się na nich sadzy, co jest częstą przyczyną pożarów komina. Właśnie dlatego, kupując drewno opałowe, trzeba wybierać surowiec odpowiednio długo sezonowany i suszony. Warto też zwracać uwagę na to, w jaki sposób było ono przechowywane u sprzedawcy: drewno opałowe powinno być pocięte w mniejsze kawałki (dla zwiększenia powierzchni oddawania wilgoci) i składowane w suchym miejscu, zabezpieczonym przed deszczem.

Kolejnym czynnikiem wpływającym na wartość opałową drewna, jest gęstość, a im wyższa, tym lepiej – mówi ekspert z firmy Mrówka w Nasielsku. Gęstość jest indywidualną cechą każdego gatunku, a więc nie można wpłynąć na nią przez obróbkę. Dużą gęstością charakteryzują się gatunki drzew liściastych. Drewno z buku pospolitego ma gęstość 750 kg/m³; drewno z dębu – 680 kg/m³; z brzozy – 640 kg/m³; z olchy – 490 kg/m³.

Ogrzewanie pelletem drzewnym

Pellet drzewny jest rodzajem paliwa stałego, które pozyskuje się z odpadów produkcji drzewnej, a więc powstających np. przy obróbce drewna w tartakach i stolarniach. Podczas wytwarzania pelletu biomasa jest prasowana pod wysokim ciśnieniem, przy czym nie stosuje się dodatkowych lepiszczy (jak ma to miejsce w produkcji brykietu). Pellet ma formę granulatu, który cechuje wysoka kaloryczność, w związku z czym nadaje się do zasilania sieci centralnego ogrzewania, a nawet elektrociepłowni, jednak do jego spalania potrzebne są specjalne, automatyczne kotły z podajnikami. Ponieważ spalaniu pelletu nie towarzyszy emisja szkodliwych substancji, określany jest czasem mianem zielonego węgla.